W połowie filmu, kiedy zainfekowani rzucają się w dół ciemnego tunelu z powodu szału, widzimy, że w momencie, gdy zaczynają zbiegać ze schodów, wyraźnie zwalniają, robią małe kroki i chwytają poręczy, aby uniknąć upadku.
W scenie, w której bohaterowie jadący samochodem próbują uciec z toksycznego gazu, widzimy, że przednia szyba jest pokryta krwią, która w następnej scenie znika, a potem pojawia się ponownie.
Aby gaz wyeliminował zainfekowanych, musiałaby to być dawka śmiertelna. Prawdopodobnie gaz ten powodowałby drgawki i byłby bezbarwny. Okrycie ust ubraniem nie zastopowałoby go, żołnierze poruszający się w gazie byli ubrani w odpowiednie kombinezony wraz z maskami zaopatrzonymi w filtry, natomiast bohaterowie potrzebowali do tego jedynie swoich koszul.
Helikopter Flynna zmienia się wielokrotnie. Na początku filmu pokazane jest, że śpi w śmigłowcu Aerospatiale Gazelle. Następnie kiedy stara się uratować Doyla steruje śmigłowcem Aerospatiale A-Star, natomiast kiedy ląduje na stadionie aby uratować Doyla i dzieci jest to z powrotem Aerospatiale Gazelle.
Kiedy dzieci idą przez boisko piłkarskie w rzeczywistości jest to Millennium Stadium w Cardiff w Walii, jednak ukazane jest, że idą i odlatują ze stadionu Wembley.
Kiedy helikopter leci w kierunku klifów Dover (wybrzeże hrabstwa Kent) pod koniec filmu, wszystkie pola są świeżo zaorane ze schludnie przystrzyżoną trawą. W czasie takiej epidemii z całą pewnością pola powinny być dziko zarośnięte.
Podczas początkowej sekwencji kiedy Don ucieka z chaty w kierunku łodzi i odpływa jest ścigany przez zainfekowanych. W następnej scenie bohater odwraca się aby popatrzeć na chatę widzimy, że w żadnym z ujęć otaczającego terenu nie ma zainfekowanych ludzi, nawet w rzece mimo iż wielu z nich zostało zabitych przez śrubę napędową łodzi.
Zważywszy, że matka dzieci była trzymana w szpitalu wojskowym dziwnym wydaje się, że żadna ochrona nie pilnowała wejścia gdy ojciec dzieci wszedł do środka i zaraził się wirusem szału. Co więcej mimo iż posiadał przepustkę nie powinien mieć możliwości wstępu do obszaru o tak wysokim ryzyku.
Kiedy większość cywilów została zamknięta w kontrolowanym pomieszczeniu, drzwi zostały zabezpieczone i chronione. Mimo to ojciec dzieci wszedł do środka tylnym wejściem bez najmniejszych problemów.
Kiedy Flynn ostrzega Doyle'a o zbliżającym się ataku bombowym na jego pozycji, mówi, że użyte do tego zostaną odziały "Air Cav". Następnie film ukazuje samoloty odrzutowe, obniżające gwałtownie lot i zrzucające bomby. Jest to błąd, ponieważ Kawaleria Powietrzna używa helikopterów a nie samolotów odrzutowych. Odrzutowce używane są jedynie przez Air Force i Navy.
Wirus przenoszony jest poprzez krew i płyny ustrojowe, dlatego też wszyscy w kwarantannie zwłaszcza lekarze powinni nosić okulary ochronne. W scenie na sali operacyjnej wszyscy noszą zaledwie maski chirurgiczne.
W chwili kiedy Doyle staje w płomieniach na jego rękach pojawiają się rękawice ognioodporne.
Samolot ląduje na lotnisku London City jednak pasażerowie wysiadają na lotnisku Gatwick.
Scarlet nosi włosy spięte w kucyk, jednak jest to niedozwolona fryzura dla kobiet w armii. Kobiety w mundurach muszą nosić włosy spięte w kok tak aby swoją długością nie przekraczały linii szyi.
W jednej ze scen generał Stone powiedział, że infekcja nie przenosi się pomiędzy gatunkami. Jednak wybuch epidemii został spowodowany tym, że ludzie zetknęli się z chorymi szympansami. Armia US najprawdopodobniej więc nie znała przyczyn epidemii a generał Stone opierał swoje słowa na obserwacjach armii po przybyciu do Wielkiej Brytanii.
Kiedy pilot helikoptera obserwuje dzieci wychodzące z domu w jego okularach przeciwsłonecznych można zobaczyć odbicie kamerzysty.
Kiedy generał Stone wchodzi do centrum dowodzenia zaraz po ogłoszeniu kodu czerwonego, żołnierze mówią "ten-hut". W armii amerykańskiej używa się słowa "attention" albo "ten-shun" w skrócie. Ten-hut jest używane przez Marines ale nigdy przez US Army.
Kiedy Sally i Jacob kradną motor do rozwożenia pizzy, na krótko pokazane są jego tablice rejestracyjne KW54 JKO, co oznacza, że motor został zarejestrowany po wrześniu 2004 r. czyli dwa lata (104 tygodnie) po pierwotnym wybuchu epidemii!
W scenie w której dziewczyna znajduje się w pizzeri okno nad sklepem z grecką kuchnią jest otwarte a następnie zamknięte w innym ujęciu.
W scenie w której Doyle rozmawia z pilotem helikoptera w parku, przez ułamek sekundy widoczny jest kolejny pilot znajdujący się po lewej stronie głowy Doyle'a.
Kiedy Andy skacze na trampolinie trawa jest przystrzyżona. Po 6 miesiącach zaniedbywania powinna być nadmiernie przerośnięta, a trampolina pokryta gruzem.
Kiedy Don ucieka przez pole z farmy na łódź na ziemi widać świeże ślady opon, które pochodzą z wcześniejszych ujęć.
Kiedy dzieci jadą na motorze przez cmentarz na jednym z grobów leżą świeże kwiaty. Odkąd cmentarz znajduje się poza strefą kwarantanny nie powinno być nikogo kto mógłby odwiedzić zmarłych.
Droga, którą wybrali ocalali i dystans jaki mieli do pokonania są niemożliwe w takim czasie w jakim zostało to ukazane w filmie.
Zdjęcia do filmu kręcono w Dover, Londynie (Anglia, Wielka Brytania), Cardiff (Walia, Wielka Brytania) i Paryżu (Francja).
Filmowy Dystrykt 1 znajduje się na Isle of Dogs.
Zainfekowani identyfikowali się nawzajem za pomocą węchu.
Danny Boyle, reżyser "28 dni później", jako producent wykonawczy miał wpływ również na kształt sequela. Pomógł Juanowi Carlosowi Fresnadillo w doborze obsady i ekipy, przez trzy dni kierował drugą ekipą zdjęciową. Nakręcił też sekwencję otwierającą "28 tygodni później".
Scenograf Mark Tildesley, przedstawiając Londyn jako miejsce dotknięte Apokalipsą, czerpał inspirację ze spustoszeń poczynionych przez huragan Katrina.
Zdjęcia do filmu rozpoczęły się w sierpniu 2006 i trwały 10 tygodni.